από το Ιερό Βήμα
Περιπατητές
Σύνθρονο-Ιεράρχες

Πρόθεση
Ο Οικισμός


Φωτ. του 1932

από το Κάστρο
λεπτομέρεια

η Κρήνη

Λουτρά

Νερόμυλος

Αγιος Αντώνιος

Αγιος Αντώνιος

Ο οικισμός του Παλαιού Πυλίου βρίσκεται σε καλά οχυρωμένη θέση, στο δυτικό μέρος της οροσειράς του Δίκαιου, σε υψόμετρο 300μ. περίπου από την επιφάνεια της θάλασσας. Τελευταία πληροφορία για το Παλιό Πυλί έχουμε από τον Κώο ιστορικό Ιάκωβο Ζαράφτη, σύμφωνα με τον οποίο ο οικισμός και το κάστρο εγκαταλείφθηκε το 1813 ή κατ' άλλους το 1830 εξαιτίας επιδημίας, που αποδεκάτισε τον πληθυσμό.
Από τον οικισμό που απλώνεται στις υπώρειες του λόφου διατηρούνται σήμερα η κρήνη, λιθόστρωτοι δρόμοι, οικίες ερειπωμένες, ένα τούρκικο λουτρό και τρεις εκκλησίες: Άγιος Αντώνιος, Παναγία των Καστριανών και Άγιοι Ασώματοι. Το κάστρο και ο οικισμός του Παλιού Πυλίου αποτελούν ένα από τα πλέον σημαντικά βυζαντινά μνημειακά σύνολα της Κω. Κατά την αρχαιολογική εταιρεία είναι ο Μυστράς της Δωδεκανήσου.
Αγιος Αντώνιος: Εντός του ερειπωμένου οικισμού και κατά τη ΝΑ. πλευρά, βρίσκεται ο ναός του Αγίου Αντωνίου (15ος αι) μονόχωρος, με κάλυψη από κτιστή καμάρα που εξωτερικά διαμορφώνεται σε επίπεδη στέγη. Στην ημικυλινδρική αψίδα του Ιερού Βήματος υπάρχει παράσταση Θείας Λειτουργίας, που χρονολογείται στις αρχές του 16ου αι.
Ταξιάρχες: Δυτικά του οικισμού βρίσκεται το ναΰδριο των Ταξιαρχών με πλούσιο ζωγραφικό διάκοσμο (πιθανόν 15ου αι.). ΄Εξω βρίσκονται σε δεύτερη χρήση δύο ορθογώνιες ενεπίγραφες αναθηματικές βάσεις, η μία με γιρλάντες και βουκράνια.


Ταξιάρχες

κόχη του Ιερού

Ανάσταση Λαζάρου

Ακρα Ταπείνωση


Μυστικός Δείπνος



η Προδοσία

το Κάστρο
Στην κορυφή του λόφου διατηρούνται τα ερείπια του κάστρου. Στην ανωδομή του διακρίνονται οικοδομικές φάσεις, από τις οποίες είναι σαφείς οι μετασκευές που πραγματοποίησαν οι Ιωαννίτες Ιππότες. Η κεντρική πύλη οικοδομήθηκε στο τέλος του 11ου ή στις αρχές του 12ου αι. πιθανώς από βυζαντινό δημόσιο λειτουργό. Είναι κτισμένη με την τεχνική της "κρυφής πλίνθου", στον τύπο του συνεπτυγμένου σταυροειδούς ναού και αποτελεί μοναδικό παράδειγμα για τα Δωδεκάνησα.
Καλοδιατηρημένη γραμμή Κυκλώπειων τειχών της μυκηναϊκής περιόδου συναντούμε στα ΒΔ και ΝΑ του κάστρου του Παλιού Πυλιού, (και κεραμική όλων των εποχών του Χαλκού.)
Οι πρώτες αναφορές για το κάστρο προέρχονται από το αρχείο της Μονής της Πάτμου. Με χρυσόβουλο του Αλεξίου Α΄ Κομνηνού το 1085 επικυρώνεται η δωρεά στο μοναχό Χριστόδουλο "τό τε Καστέλον εγχωρίως λεγόμενον και εν τώ πρακτικώ Καστριανόν αναγραφόμενον..". Επόμενη μνεία του κάστρου του Παλιού Πυλιού γίνεται το 1288 σε αναφορά-δέηση κατοίκων της Κω προς τον Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο σχετικά με τη μονή των Σπονδών όπου αναγράφεται "καστροφύλαξ Πηλίου Ιωάννης ο Στεριώνης". Το κάστρο ήταν ένα από τα σημαντικότερα καταφύγια του πληθυσμού της Κω κατά την ιπποτική περίοδο. Το 1449 ο μάγιστρος de Lastic διατάζει τους κατοίκους της Κω να συγκεντρωθούν στο κάστρο του Πυλιού για να προφυλαχτούν από πιθανολογούμενη τουρκική επιδρομή. Κατά την τουρκική πολιορκία της Κω το 1457 εδώ βρίσκουν καταφύγιο οι κάτοικοι της Νεραντζιάς(της πόλης Κω) και σώθηκαν επειδή ήταν απρόσβλητο. Το 1461 το τάγμα αποφασίζει τη μεταφορά του πληθυσμού της Κω στη Ρόδο, εγκαταλείπει όλα τα κάστρα του νησιού πλην του Παλιού Πυλιού, το οποίο θα συνέχιζε να ενισχύεται με άνδρες και πυρομαχικά.(δεν έχουμε προς το παρόν καμία πληροφορία αν αυτό ίσχυσε). Στο σεισμό του 1493 το κάστρο έπαθε μεγάλες ζημιές και το τάγμα τον επόμενο χρόνο έστειλε επιτροπή στο "Castello di Pilli" για την αποκατάστασή τους. Το 1523 η Κως, μετά τη Ρόδο, καταλαμβάνεται από τους Τούρκους. Το 1526 σύμφωνα με το "ημερολόγιο" του Βενετού Marino Sanuto (1466-1536) οι χριστιανοί κάτοικοι του κάστρου του Πυλιού στο νησί της Κω επαναστάτησαν, κατέκοψαν όλους τους Τούρκους, και παρέμειναν κύριοι του φρουρίου. Ο Τούρκος διοικητής της Ρόδου εξόπλισε δέκα γαλέρες και ξεκίνησε να πάει να ανακαταλάβει το κάστρο εκείνο. Οι επαναστάτες αποφάσισαν τότε να παραδοθούν με όρους. Δυο δικοί τους, που είχαν σταλεί για να διαπραγματευθούν, συνελήφθησαν, τον ένα τον παλούκωσαν και τον άλλο τον έστειλαν πίσω στο κάστρο να πει, ότι όλους θα τους περάσουν "εν στόματι μαχαίρας", ακόμη και τα μωρά στις κούνιες. Τώρα οι καημένοι οι επαναστάτες βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο. Δεν έχουμε καμιά άλλη πληροφορία, προς το παρόν τουλάχιστο, για το τι συνέβη. Εγκαταλείφτηκε μαζί με τον οικισμό το 1813 ή το 1830.

το Κάστρο από Ανατολικά

α πό Βορειοδυτικά

εσωτερικό(+στέρνα)

από βορειοανατολικά

Κυκλώπειο (ΒΑ)

Βυζαντινή Πύλη

Κυκλώπειο (ΒΔ)

Οικόσημο Fantino Quirini
 

"από τα Πολεμίδια στον Αγιο Βασίλειο, Παλιό Πυλί, Κάστρο"

 

Αγιος Βασίλειος
 

Συγκέντρωση
 

μονοπάτι επιστροφής
   


Αγιος Θεολόγος(15ος αι)

 

ηχητικά αγγεία
     

Παναγία των Καστριανών


Ιεράρχες-Διάκονοι
Ο Πρόεδρος, τα Μέλη του Κοινοτικού Συμβουλίου, η Θεατρική Ομάδα και το Χορευτικό Συγκρότημα της Κοινότητας των Πάνω Πολεμιδιών Λευκωσίας πραγματοποίησαν στις 7 Αυγούστου 2009 αυτή τη διαδρομή στο Παλιό Πυλί του Δήμου Δικαίου Κω. Χάρτης της διαδρομής εδώ.(επιλογή υβριδικός χάρτης μόνο το πρώτο ακανόνιστο σχήμα). Αφετηρία ο ΄Αγιος Βασίλειος, πορεία από το μονοπάτι ανατολικά του λόφου του Κάστρου. Στο τέλος του μονοπατιού, στο παγκάκι, το ερειπιώδες καμαροσκεπές ναΰδριο Αγιος Θεολόγος, με τα ηχητικά αγγεία,. Στη συνέχεια το ανατολικό άκρο του οικισμού, όπου το καθολικό της Μονής της Παναγίας των Καστριανών (γιορτάζει στις 2 Φεβρ.), ιδρυθείσα από τον ΄Οσιο Χριστόδουλο. Ο μοναχός Χριστόδουλος με πιττάκιον του αυτοκράτορα Νικηφόρου Βοτανειάτη (1080), δε διασώθηκε, εξασφαλίζει τις απαραίτητες φορολογικές απαλλαγές, για να ιδρύσει τη μονή της Παναγίας των Καστριανών, οι οποίες επαυξάνονται λίγο αργότερα με χρυσόβουλλο του αυτοκράτορα Αλεξίου Α' του Κομνηνού. Στη συνέχεια ο Χριστόδουλος ζητεί και παίρνει από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Α' τον Κομνηνό (χρυσόβουλο του Απριλίου του 1088) το νησί της Πάτμου, δίνοντας ως αντάλλαγμα στο Δημόσιο τη μονή της Παναγίας με όλα τα κτήματά της. Πεισσότερα εδώ

Στην αψίδα του Βήματος
Βρεφοκρατούσα