Χιόνι στο Dikaio 14-2-2008


Πλακερή
 

Το φαράγγι του Χριστού
 

Βιολέτες και μάρμαρα
 

από δεξιά: Τηνιακός, Γιαννόπουλος, Γεωργιάδης
Η ερευνητική ομάδα


Χαλάζι στο Dikaio.29-11-2004

 

Το oros Dikaios και οι σπουδαιότεροι οικότοποι της περιοχής (Ασφενδιού και Pyli)

Το όρος Dikaios, γνωστό στους αρχαίους ως Ωρομέδων, Πρίων ή Dikaion είναι το ψηλότερο βουνό της Κω με υψόμετρο 846 μ. Είναι άγνωστη η προέλευση του ονόματός του. Ταύτιση του ονόματος με το εκκλησάκι του Χριστού δεν ευσταθεί γιατί σύμφωνα με Χρυσόβουλλο (η μεταγραφή εδώ)του βυζαντινού αυτοκράτορα Νικηφόρου Γ΄ Βοτανειάτου, Οκτώβριος 6588 από κτίσεως κόσμου (έτος 1079 μ.Χ.) το όνομα προϋπήρχε του ναϋδρίου. "Η νήσος η Κώς έχει τι περί αυτήν διακείμενον όρος, ό Δίκαιον εγχωρίως κέκληται, ξηρόν τε και άνικμον και διά τούτο ανθρώπων έρημον".
Έχει άξονα ΔΝΔ-ΑΒΑ(WSW-ENE). Υπάρχει μια σαφής ασυμμετρία στην κατανομή των υψομέτρων. Νότια της κορυφογραμμής και σε απόσταση το πολύ 2 χλμ. το όρος έχει μεγάλη κλίση πρανών προς τη θάλασσα. Αντίθετα, η απόσταση ανάμεσα στην κορυφογραμμή και την ακτή βορείως του άξονα του όρους είναι 6-7 χλμ. Το ίδιο το σχήμα του νησιού καθορίζεται από τους άξονες των πτυχώσεων και την κατεύθυνση των ρηγμάτων ΔΒΔ-ΑΒΑ(WNW-ENE), ενώ οι ρεματιές έχουν κατεύθυνση κάθετη προς αυτήν, όπως φαίνονται γύρω από την κορυφή του Δίκαιου προς την πλευρά του Ασφενδιού.
Λείψανα μεσαιωνικού οικισμού, δεξαμενές νερού, οπτόπλινθοι και άφθονα πήλινα όστρακα που προέρχονται από διάφορες εποχές φανερώνουν έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα στην περιοχή κατά τους αρχαίους και μέσους χρόνους.
Οι θέσεις θέας στο εκκλησάκι του Χριστού και σε άλλες τοποθεσίες όπως στο φαράγγι του Χριστού δημιουργούν την αίσθηση της απεραντοσύνης στον οικοτουρίστα.
Ο κύριος ορεινός όγκος του Δίκαιου δομείται από ασβεστόλιθους και μάρμαρα, καθώς και μεγάλες μάζες πλουτωνιτών και ηφαιστιτών. Στην επαφή ηφαιστιτών προς τους ασβεστόλιθους και τα μάρμαρα αναπτύσσεται κατά τόπους μεταλλοφορία, με χαρακτηριστικές αποθέσεις πολύχρωμων οξειδίων μετάλλων.
Δάση Κυπαρίσσου (Acero-Cupression)
Tα δάση κυπαρισσιού καταλαμβάνουν μεγάλες εκτάσεις στο όρος Δίκαιος και αποτελούν επιβλητικό χαρακτηριστικό γνώρισμα του βουνού. Εξαπλώνονται από τα κατώτερα μέχρι τα ανώτερα υψόμετρα του όρους. Έχουν πολύ καλή ανάπτυξη και σχηματίζουν συμπαγείς συστάδες με μεγάλη εδαφοκάλυψη στα χαμηλότερα και μέσα υψόμετρα . Στις επικλινείς και πετρώδεις πλαγιές έχουν μικρότερη φυτοκάλυψη και μικρότερο ύψος. Στα μεγαλύτερα υψόμετρα του βουνού και στο φαράγγι η βλάστηση είναι πιο αραιή.
Οι υποβαθμίσεις του κυπαρισσιού είναι χαρακτηριστικές κατά τοποθεσίες. Οι ανθρώπινες επιδράσεις (βοσκή, πυρκαγιές) σε συνδυασμό με τις ισχυρές κλίσεις και τις φυσικές διεργασίες (διαβρώσεις, ισχυροί άνεμοι) έχουν οδηγήσει σε υποβάθμιση αρκετές συστάδες. Παρόλο που το κυπαρίσσι εμφανίζει μια δυναμική ισχυρής φυσικής αναγέννησης, η βοσκή αποτρέπει αυτή τη φυσική διεργασία αναβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος. Άτομα μεγάλης ηλικίας στις πλαγιές του φαραγγιού είτε ως μεμονωμένα ή κατά ομάδες αποτελούν χαρακτηριστικά στοιχεία της φύσης.
Ασβεστολιθικά βραχώδη πρανή με χασμοφυτική βλάστηση: Aυτός ο τύπος οικοτόπου απαντάται στα μέσα και μεγαλύτερα υψόμετρα. Χαρακτηριστική η παρουσία του οικοτόπου στο φαράγγι που αρχίζει από τη Ζιά και καταλήγει στο εκκλησάκι του Χριστού. Τα απόκρημνα ασβεστολιθικά βράχια χαρακτηρίζονται από μικρή φυτοκάλυψη.
Κατά θέσεις εμφανίζονται μεμονωμένα άτομα κυπαρισσιού. Στην περιοχή φύεται σημαντικός αριθμός ειδών όπως: Scrophularia heterophylla, Inula verbascifolia subsp. methanea κ.ά. Τα είδη αυτά εκτός του ότι περιλαμβάνουν μοναδικά στοιχεία της φυσικής μας κληρονομιάς αποτελούν, εξαιτίας της αισθητικής τους, στολίδι των γκρεμών και των φαραγγιών, καθώς επίσης και παράγοντα απαραίτητο για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και της οικολογικής ισορροπίας στα βραχώδη οικοσυστήματα της περιοχής.
Εδώ θα βρείτε πανοραμική φωτογραφία του Δίκαιου.

Σημαντική πηγή για την ιστοσελίδα μας ήταν η "Οικολογική έρευνα και διαχείριση των περιοχών Αλυκής και orous Dikaios του Δήμου Dikaiou της νήσου Κω" που πραγματοποιήθηκε μεταξύ Νοεμβρίου 1999 και Απριλίου 2001 από το εργαστήριο οικολογίας φυτών και διαχείρισης οικοσυστημάτων του πανεπιστημίου Πάτρας. με επιστημονικό υπεύθυνο τον καθηγητή βιολογίας Θεόδωρο Γεωργιάδη.


Ο χαλασμένος εγκρεμμός


Λατομεία μαρμάρου Ν. του Dikaiou

     


Δυναμική ισχυρής φυσικής αναγέννησης

 


Η λεκάνη του ΄Εξινα

   


Ασβεστολιθικοί βράχοι

 


Η είσοδος του μεταλλείου αργύρου-μολύβδου


Οικοτουρίστες

 

Colchicum automnale Κολχικόν


Το τέλος της στοάς


Σταλακτίτες στο μεταλλείο
   
Κυπαρίσσι στη Ζιά
Μνημείο της φύσης


Είσοδος φαραγγιού Αν. των Ακουφωτών

 

Λατομείο μαρμάρου


ΝΔ της κορυφογραμμής. Γ.Μπούρας


Αγιά Ποκού


Στολίδι των γκρεμών

ΝΑ. της κορυφογραμμής 

 


Νυχτερίδες (Μονάγρι)

 


Απολίθωμα (ίχνος φύλλου δρυός)

   
Θέματα από την έρευνα: Οικότοποι Αβιοτικό περιβάλλον Βιοτικό περιβάλλον Γεωλογικά στοιχεία
Πολιτιστικό περιβάλλον Οικοτουρισμός Φαρμακευτικά-Μελισσοκομικά φυτά
Fotos Φαρμ.Φυτών