Η Ζιά είναι η
νοτιότερη και πιο ορεινή συνοικία του Ασφενδιού, στους πρόποδες
του Δίκαιου(.jpg).
Το νερό της πηγής Κεφαλόβρυση διέσχιζε τη Ζιά από νότο προς βορά
ποτίζοντας τα περιβόλια της και γυρίζοντας τους νερόμυλους(.doc).
Η Ζιά, ως περιοχή, αναφέρεται σε έγγραφα {ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΛΟ(.doc)
ΛΟΓΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ Γ΄ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ} ως Μονή των Σπονδών, μετόχι
της Μονής Πάτμου. Στην είσοδο του αρχικού Ναού, ο ελληνιστής W.R.Paton
λίγο πριν το 1891 αντέγραψε μια επιγραφή.
Επίσης στη Δέηση(.doc)
των εποίκων της Κω (1288)για τις σχέσεις της Μονής των Σπονδών
και της Μονής του ΄Αλσους, υπογράφει και "ο
μοναχός Ιωαννίκιος και καθηγούμενος της σεβασμίας μονής του αγίου
μεγαλομαρτυρος Γεωργίου". Πολύ πιθανόν να πρόκειται
για τον ΄Αγιο Γεώργιο της Ζιάς, για τον οποίο γίνεται αναφορά
και σε κώδικες της Μητρόπολης Κω το 1766
και 1774.
Το ναΰδριο του Αγίου Γεωργίου περιγράφει
ο αρχαιολόγος Ι. Βολανάκης. Στην κορυφή του Δίκαιου είναι το ναύδριο
της Μεταμόρφωσης και στο οροπέδιο υπάρχουν ίχνη οικισμού. Στην
πηγή της Κεφαλόβρυσης χτίστηκε μικρό ναΰδριο των Εισοδίων
της Θεοτόκου. Στα ανατολικά υπάρχει το ναΰδριο Παναγία
η Κυπαρισσιώτισσα.